Sherlock Holmes (ur. 1854) to fikcyjny bohater wielu powieści i opowiadań kryminalnych sir Arthura Conana Doyle'a, zamieszkały przy ulicy Baker Street 221b wraz ze swoim wieloletnim przyjacielem, współpracownikiem i kronikarzem swoich dokonań, doktorem Johnem Watsonem.
Uzależniony od kokainy, morfiny i tytoniu. Detektyw ma starszego brata, Mycrofta, pracującego jako agent rządowy, który posiada takie same uzdolnienia jak on, lecz nie korzysta z nich tak często.
Sherlock pojawia się łącznie w sześćdziesięciu historiach autorstwa sir Doyle'a. Ciekawostką jest, że sam autor, po sześciu latach tworzenia opowiadań związanych z przygodami Holmesa (tj. w 1893 roku) znużył się tą pracą i uśmiercił swojego bohatera w opowiadaniu "Ostatnia zagadka" (zginął w walce ze swoim najprzebieglejszym wrogiem, profesorem Moriartym). Oburzenie i żałoba ze strony czytelników sprawiły, że postać ta powróciła po dziesięciu latach.
Jest to wysoki, szczupły mężczyzna. Jego chuda twarz cechuje się wysokim czołem i ciemnymi, krzaczastymi brwiami, pełnymi ustami, czy orlim nosem. Gdy rozpoczyna on rozpracowywanie kolejnej zagadki, jego twarz zdaje się być blada, obojętna, oczy przysłaniają powieki, lecz jego przyjaciel, doktor Watson, potrafi dostrzec w każdym przypadku zainteresowanie, wzbudzone u detektywa. Twarz Sherlocka oblewa się rumieńcami, natomiast jego oczy przejawiają charakterystyczny błysk, gdy tylko ten zdoła odnaleźć rozwiązanie zagadki, nawet z najprostszych przesłanek. Jego ubiór to przeważnie płaszcz w kratę i charakterystyczny kapelusz, ponadto często można przy nim dostrzec fajkę.
Sherlock jest introwertykiem. Koncentruje się na swoim wewnętrznym świecie domysłów i spekulacji, często pogrążając się w zadumie, tworząc niemal nieomylne scenariusze dokonanych zbrodni. Kieruje się on intuicją. Zamiast zbierania pojedynczych, niezbitych dowodów, tworzy on całościowy obraz przestępstwa, odnajdując powiązania między posiadanymi poszlakami. Posiada on także cechę obserwatora. Nigdy nie wyciąga pochopnych osądów. Jego analityczny umysł pomaga mu w jego pracy. Analizuje kolejne przypadki, zdobywa doświadczenie, które wykorzystuje w kolejnych sprawach. Spośród tłumu wyróżnia go także nacisk na efektywność - zbiera informacje, analizuje i porządkuje je, w czym pomaga mu jego charakter.
Nie jest skory do ćwiczeń, mimo to pozostaje w świetnej formie fizycznej, będąc świetnym biegaczem. Doskonale walczy wręcz, pokładając nawet najgroźniejszych przeciwników. Ponadto, biegle włada bronią palną i nigdy nie chybi, posługując się swoim rewolwerem. Jego zdolności intelektualne niczym nie ustępują motorycznym, są wręcz jeszcze lepsze. Detektyw, opierając się na swojej wiedzy z zakresu wielu nauk, między innymi - psychologii, matematyki czy też chemii, a także wykorzystując metodę abdukcji (określanej przez autora dedukcją) rozwiązuje nawet najbardziej zawiłe sprawy, których nie zdołają rozwiązać najlepsi policyjni detektywi. Niejednokrotnie zdarza mu się rozwikłać w kilka minut zagadkę, nad którą pracowało kilkunastu detektywów policyjnych przez kilka tygodni. Większość jego przypuszczeń wysnutych gdy tylko poznaje niezwykle drobiazgowe przesłanki okazuje się trafna. Prócz umiejętności rozwiązywania spraw kryminalnych, świetnej formy fizycznej, biegłego opanowania broni palnej, potrafi także grać na skrzypcach.
W relacjach z innymi, Sherlock odnajduje się w ludziach o podobnym usposobieniu i światopoglądzie, jak na przykład doktor Watson. O stosunkach detektywa z innymi, można rzec, że ma bardzo mało przyjaciół, jednak gotów jest za nich oddać życie. Powściąga on wszystkie silne emocje, rzadko kiedy daje się ponieść. Holmes nie posiada żony, ani żadnej sympatii, co świadczy o tym, że jest on człowiekiem, dla którego emocje odgrywają małą rolę. To samo ujawnia będąc w stosunku do swojego współpracownika obojętny, zarówno wobec jego podziwu dla Sherlocka, jak i wobec starań Watsona w naśladowaniu jego dedukcji. Mimo wszystko, niejednokrotnie udowadnia on, że prócz przewidywania czynów innych osób, potrafi bezbłędnie śledzić ich myśli z niesamowitą dokładnością. Lubi dominować, sprawiać otoczeniu niespodzianki, rzadko kiedy ujawnia swoje plany i podejrzenia.
Sherlock Holmes posiada wspaniały talent, pomagający mu rozwiązywać nawet najbardziej zadziwiające zagadki kryminalne. W większości przypadków pomaga mu jego przyjaciel, doktor Watson, jednakże to Sherlock jest głównym mózgiem ich operacji. Uważam, że postać ta jest niezwykła - jej umysł był wprost stworzony do rozwiązywania zagadek, co udowadnia, wyprowadzając z błędu wielu policjantów i zarazem podważając wyniki ich kilkutygodniowych prac - w kilka minut.
